Vandaag ben ik blij omdat.....

[Niels van der Wal]

Ik ben blij, omdat ik vandaag net niet ben aangereden.

Ik rijd met de DF op een provinciale weg en tevens voorrangsweg. Links komt een wit busje aanrijden en stopt. Verder is er geen verkeer, ik ben de enige verkeersdeelnemer.

Terwijl ik bijna bij het kruispunt ben, rijdt het busje iets naar voren en stopt weer. Aangezien ik ook nog eens op de voorrangsweg rijd, fiets ik gewoon door. Opeens zie ik in mijn ooghoeken dat het busje fors optrekt, ik geef een ruk aan het stuur naar rechts en trap een paar keer extra hard de pedalen rond. Het busje nadert akelig snel en rijdt echt op een hele korte afstand achter mij langs. Een seconde lang verwacht ik een klap te voelen. Toch niet. Geen schade en ik heb het overleefd.

Wel een kilometer lang zit ik daarna met een hand voor mijn mond en blijk ik nog maar zo'n 15km/u te fietsen. Dit merk ik dus echt daarna pas. Ik was echt even in een soort shock. Geen leuke ervaring. Voor het eerst van mijn leven dat het zo krap was.

Geen prettige ervaring.
Je verhaal brengt mij terug naar een zeer vergelijkbare situatie 6 jaar gelden, op de fietssnelweg Arnhem-Nijmegen. Een busje leek te stoppen en mij dus voorrang te geven (wat ik had; er stonden haaientanden op dit verder open kruispunt.) Net toen ik met de Quest voorlangs reed gaf hij gas enreed vol tegen de zijkant. De Quest kantelde op de zijkant.
Beduusd worstelde ik me uit het 'wrak', de velo zag er gescheurd en verwrongen uit. Zelf had ik alleen wat schaafwonden op mijn elleboog.

De chauffeur (glazenwasser op weg naar een klus) zie me niet gezien te hebben. Hij bleek gekeken te hebben of er een auto aankwam en dus mij (velomobiel) niet geregistreerd te hebben. Ik heb begrepen dat dit cognitieve dissonantie is.

Dat je bang bent voor, tijdens, na een (mogelijke) aanrijding is logisch. Mijn ervaring vertelt dat je in een velomobiel redelijk veilig zit.

Boem was wel ho; gedoe met verzekering en het uitzoeken van een nieuwe velo.

Niels, ervaringsdeskundige, van der Wal