De “ethische” regels van de ligfietser

[365cycle]

Dat heeft niks met 'zo'n smal rotzadeltje' te maken, maar met een slecht passende of slecht afgestelde fiets.

Dat hoor ik altijd van racefietsers, maar het is gewoon maar een halve waarheid.

Twee feitjes:

• Er zijn zat mensen die niet op een racefiets kunnen rijden, omdat er ook door een bikefitter geen houding te realiseren valt waarin ze comfortabel zijn;
  
• Hoe comfortabel een racefiets ook gemaakt kan worden, bikefitten blijft een manier zoeken om (langer) te tolereren.
  

Wij mensen zijn niet gemaakt om urenlang met de helft van ons gewicht op onze armen te hangen. We zijn ook niet gemaakt om met de andere helft van ons gewicht urenlang alleen op onze zitbotjes te steunen. Onze nekspieren zijn niet gemaakt om urenlang statisch hard aan ons hoofd te trekken, alleen om te zorgen dat we meer zien dan ons eigen voorwiel.

Ontspannen achterover liggen is gewoon een veel natuurlijkere houding. Iedereen kan liggen en de meesten van ons kunnen dan ook nog trappen. Er is een reden dat de hoge delta trike vrij universeel ingezet wordt voor die mensen die fysiek het minste kunnen. En dit is ook waarom ik na zo'n 200 km naar een toertocht, daarna 60 km OBT-tokkelen en nog eens 200 km terug echt alleen maar ontzettend gare beenspieren had, en verder gewoon nergens pijn of ongemak; ik reed met een niet eens echt helemaal optimaal afgestelde ligfiets. 

Racefietsen zien er mooi uit, zijn zeker leuk en heel normaal (ook met hulp van de UCI), en dit is (zeker op andere fietsfora) een unpopular opinion, maar ik ben gewoon nog maar weinig sterke argumenten tegengekomen waaruit blijkt dat de ligfiets niet superieur is.