Charles,
Ik weet niet hoe technisch jij bent, dus mogelijk schrijf ik te veel over algemene voertuigtechniek. Je hebt tweewielige éénsporige voertuigen (fiets), vierwielig tweesporige voertuigen (quad) en driewielige drie-sporige voertuigen. De laatste groep in delta of kikkervisje uitvoering.
Ik hou het op het kikkervisje of dikkopje, ook wel tadpole genoemd. De tadpole heeft een stuurgeometrie gelijk een personenauto. Met een KPI of fusee pen dwarshellingehoek, camber, caster, wielvlucht etc. Daar hoef je je niet druk over te maken zolang de vooras niet afgeveerd is.
https://www.mvwautotechniek.nl/wielgeometrie/
Bij een fusee afgeveerde tadpole zorgt de KPI voor een variatie in spoorbreedte. Dat wordt bij diverse tadpoles deels gecompenseerd door de gedeelde spoorstangen te kruisen en te verlengen. Maar de hoek waaronder de fussees en de spoorstangen staan versterken de variatie in de sporing. Het lijkt goed, maar onder elke belasting door verschillend gewicht van de rijders en of (vakantie)belading heb je onwillekeurig te veel uit- of toespoor. Dat fietst zwaarder en vreet banden. Geldt ook voor de VM.
Bij goede vering kun je dat deels aanpassen door het instellen van de voorveerspanning. Heeft de tadpole ook achtervering, dan zal die achtervering ook in combinatie met de voorvering ook afgestemd moeten worden op rijder en belading. Zo niet, dan krijg je de tadpole niet "rustig" bij grotere oneffenheden.
Vering "verziekt" de wegligging en verhoogt het comfort, met deinen en wippen als negatieve reacties op de bewegingen van de rijder. Veerdemping "verziekt" het comfort, maar verbetert de wegligging en dempt die ongewenste schommelingen.
Omdat het verschil tussen het onafgeveerde deel van de tadpole gering is, voorwielophanging en achterbrug, en het afgeveerde deel erg groot is, de rest van van de tadpole plus rijder en lading, vraagt dat een juiste afstemming van vering en instelbare veerdemping.
Vering en veerdemping is een wetenschap apart. Van fiets, tot VM, tot een F1 bolide.
Om die redenen zou ik gaan voor een ongeveerde tadpole met een rechte spoorstang en ruimte voor een ruime keuze aan brede bandenmaten. Dus primair voor lucht(band)vering. Goedkoop, lichter en betrouwbaarder. Nagenoeg geen last van deinen en wippen, ongeacht het gewicht van rijder en lading. Alleen de bandenspanning aanpassen. En vooraf vooral de sporing goed afstellen.
Piet.
Ik weet niet hoe technisch jij bent, dus mogelijk schrijf ik te veel over algemene voertuigtechniek. Je hebt tweewielige éénsporige voertuigen (fiets), vierwielig tweesporige voertuigen (quad) en driewielige drie-sporige voertuigen. De laatste groep in delta of kikkervisje uitvoering.
Ik hou het op het kikkervisje of dikkopje, ook wel tadpole genoemd. De tadpole heeft een stuurgeometrie gelijk een personenauto. Met een KPI of fusee pen dwarshellingehoek, camber, caster, wielvlucht etc. Daar hoef je je niet druk over te maken zolang de vooras niet afgeveerd is.
https://www.mvwautotechniek.nl/wielgeometrie/
Bij een fusee afgeveerde tadpole zorgt de KPI voor een variatie in spoorbreedte. Dat wordt bij diverse tadpoles deels gecompenseerd door de gedeelde spoorstangen te kruisen en te verlengen. Maar de hoek waaronder de fussees en de spoorstangen staan versterken de variatie in de sporing. Het lijkt goed, maar onder elke belasting door verschillend gewicht van de rijders en of (vakantie)belading heb je onwillekeurig te veel uit- of toespoor. Dat fietst zwaarder en vreet banden. Geldt ook voor de VM.
Bij goede vering kun je dat deels aanpassen door het instellen van de voorveerspanning. Heeft de tadpole ook achtervering, dan zal die achtervering ook in combinatie met de voorvering ook afgestemd moeten worden op rijder en belading. Zo niet, dan krijg je de tadpole niet "rustig" bij grotere oneffenheden.
Vering "verziekt" de wegligging en verhoogt het comfort, met deinen en wippen als negatieve reacties op de bewegingen van de rijder. Veerdemping "verziekt" het comfort, maar verbetert de wegligging en dempt die ongewenste schommelingen.
Omdat het verschil tussen het onafgeveerde deel van de tadpole gering is, voorwielophanging en achterbrug, en het afgeveerde deel erg groot is, de rest van van de tadpole plus rijder en lading, vraagt dat een juiste afstemming van vering en instelbare veerdemping.
Vering en veerdemping is een wetenschap apart. Van fiets, tot VM, tot een F1 bolide.
Om die redenen zou ik gaan voor een ongeveerde tadpole met een rechte spoorstang en ruimte voor een ruime keuze aan brede bandenmaten. Dus primair voor lucht(band)vering. Goedkoop, lichter en betrouwbaarder. Nagenoeg geen last van deinen en wippen, ongeacht het gewicht van rijder en lading. Alleen de bandenspanning aanpassen. En vooraf vooral de sporing goed afstellen.
Piet.
