Foto's Fietsbennie

[Fietsbennie]

De haan kraait de longen uit zijn lijf, en doet geen enkele moeite om de boodschap wat genuanceerder over te brengen. Gelukkig word ik daar de andere nachten niet wakker van. Het is bijna half 6, ik pak mijn zonnebril, broodtrommel en flesje en fiets weg. De camping ligt er verlaten bij nu iedereen nog slaapt. Het scheelde niks of ik had bijna het hoofdgerecht van de komende kerstdagen platgereden. Het konijn wist net mijn voorband te ontwijken. Ik verwijt mezelf van vergeetachtigheid omdat ik geen water in het flesje heb gedaan. Gelukkig is er nog een camping mét waslokaal mét water.

Ik ben nog niet weg of ik snij wat van de route af door dwars door een bungalowpark te fietsen. Via een paar opgeschreven knooppuntnummers achterop een lege kleurplaat vind ik mijn weg door de Utrechtse Heuvelrug. Ik vrees dat ik geen wilde dieren in het bos zal tegenkomen met dat gerammel van mijn fiets. De Gazelle is nodig aan vervanging toe, maar waar je 10 jaar en 50.000 kilometer mee hebt rondgereden doe je niet zo makkelijk weg.

Ik fiets door Austerlitz, een bijzondere naam voor in Nederland. Nadien slot Zeist waar ik de vorige keer naar Rotterdam veel te vroeg voor was om er iets van te zien. Het was gewoon nog te donker toen.
Om mijn gemeentelijstje aan te vullen fiets ik door Bunniknaar het westen. 

Ik fiets de 4e stad van Nederland binnen via de oosterspoorbaan. Ik zie een paar oude treinen staan vlakbij het museum en fiets naar het centrum. De eerste hondjes worden uitgelaten als ik bij station ben. De vorige keer had ik de knollen wel op na 230 km fietsen.  Nu vond ik een rondje grootste fietsenstalling wel leuk meegenomen.
Ik loop weg bij een enge zwerver die contact zoekt en gaap eens naar boven bij de Dom alom gehuld in steigers, terwijl ik mijn boterhammen weg kauw. Ondanks dat ik hier vaker ben geweest geniet ik van het stadse toestanden, het carillon en de klinkers die onder de wielen ratelen en het fietsen langs de grachten.

De stad weer uit, fiets ik autistisch als ik soms kan zijn via de vertrouwde Biltstraat. Deze verandert al vlug in de N237. Ik vind nog een oud treintje dat langs de straat staat opgesteld.

Ik heb gehoord dat de landingsbaan van vliegbasis in Soesterberg pas Augustus weer geheel open is, dus neem ik een foto bij de helikopter. Mijn oudste zoon vond de straaljager iets verderop ook al zo leuk van de week. Zo'n voertuigenboek blijft een prachtig cadeau. En ook leuk dat zijn vader weleens objecten onthoudt die langs de weg zijn te vinden.

Door het bos terug doet het geklauter me naar de ligfiets verlangen, een paar jaar terug heb ik daarmee bijna de hele rug meegenomen. Daarmee kon ik toch wat makkelijker klimmen. Nog even aanhaken bij een stel wielrenners en de camping komt alweer in zicht. De jongens maak ik extra blij met verse croissants op de ontbijttafel. Prettige vakantie allemaal.


Slot Zeist


Oosterspoorbaan, het stuk is niet al te lang, je kunt het af kruipen.


Museumtreinen


Langs de grachten van stad Utrecht


Even door de parkeergarage, zelfs nog aangegeven hoeveel plekken vrij in rood en wit, ofwel fietsbewegwijzering.


Geen ijskar te zien.


Hoog en laagvliegers


Fietsen over bospaden