Wachten duurt soms zooooo lang.....

[vdbeemd]

Dat gaat 'm worden, een Sinner Demon en verder weet ik nog niet zo veel.... mini of maxi of gewoon??

Maandag kan ik 'm ophalen en dat duurt nu niet zo heel lang meer, maar ik kan eigenlijk niet wachten  

Waarom kan ik 'm dan pas halen?
Ons gezin is autoloos en dat al vanaf het begin dat we een gezin vormden. Ik heb zelfs geen rijbewijs dat verder gaat dan AM, brommer dus. We hebben ook nooit een auto nodig gehad, de huisarts en het ziekenhuis is vlakbij evenals het werk van mijn lief. En als we eens een auto nodig hebben dan kunnen we deze meestal lenen of we huren een luxe auto voor die éne keer in het jaar dat we ver weg gaan.

Gaan we dan niet zoveel weg? Nee, eigenlijk niet. Vanaf het moment dat we kinderen kregen gingen we meestal vlakbij op een camping staan. Veel geld hadden we niet, dus ik kluste bij op die camping in de schoonmaak van de toiletten en zo konden we toch drie weken even lekker weg. Dat hebben we gedaan totdat de camping-eigenaar vertrok en de jongens te groot voor de sleurhut.

Tegenwoordig gaan we vooral dagjes weg of laten ze even achter bij hun spelcomputer en gaan met z'n tweeën wandelen.

Sinds bekend werd dat onze oudste klassiek autisme had en veel begeleiding nodig zou hebben heb ik mijn werk op moeten zeggen. We gingen financieel er op achteruit, maar toch niet heel bijzonder veel. Ik volgde een aantal cursussen en werd zijn mantelzorger, eigenlijk het mooiste dat bestaat! 
Zijn ontwikkeling verloopt anders dan bij anderen, soms langzamer en soms hapert het en lukt het misschien nooit. Het maakt wel dat je een bijzondere band opbouwt die je bij andere kinderen niet hebt.
Misschien zal hij niet het huis uit kunnen gaan en moeten we wachten tot dat er plaats en noodzaak is voor begeleid kamer wonen. Gelukkig zit er een grote organisatie om de hoek en zij hebben de nodige expertise in huis.

Vandaar dat ik moet wachten, de auto die we mogen gebruiken is nog op vakantie....
Maar ik heb straks een goed excuus om soms even weg te kunnen, papa moet immers opnieuw leren fietsen  en ik weet dat ik dat eigenlijk vaker zou moeten doen, even weg om even bij te tanken en even de stilte op te zoeken om tot rust te komen.

Zal ik ooit een toerfietser worden en hele grote afstanden afleggen? Stiekem droom ik daar wel eens van, even niet nodig zijn en mooie plekjes ontdekken. Wat soms helpt is het lezen van reisverhalen van anderen, ik heb gelukkig een goed voorstellingsvermogen en ben dan ook even 'weg'.

Nu, ik las een oproep om meer te schrijven en dat was ik bij deze dus aan het doen. Zodra ik mijn fiets heb zal ik meer proberen bij te dragen over het hoofdonderwerp van dit forum, maar ik hoop toch iets bijgedragen te hebben.

groetjes
Jeroen