22-Apr-2022, 09:53 AM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 22-Apr-2022, 10:07 AM door Bart Verbeek.)
Ligfietsen koop je eenvoudig bij bol.com
Toen ik mij een paar jaar terug na 30 jaar afwezigheid weer eens verdiepte in de ligfiets, had ik dezelfde geschokte reactie als Mercator. Het gevoel in een soort zombiewereld terecht gekomen te zijn. Compleet met zombiewebsites. Maar door de e-bike had ik het fietsen herontdekt. En daarmee had ik overigens ook de zadelpijn weer herontdekt. Voor mij was de elektrisch ondersteunde e-trike de vanzelfsprekende interlokale opvolger van de lokale elektrische stadsfiets. Het verbaasde me alleen dat ik zowat de enige was voor wie die vanzelfsprekendheid vanzelf sprak. Nou is timing voor mij altijd een probleem geweest. Als ik de aandrang krijg mijn schaatsen onder te binden en naar de waterkant te lopen is het meestal half juli. Maar inmiddels beginnen ook anderen de mogelijkheden van de elektrisch ondersteunde trike te zien.
Nou is elektrisch ondersteund hier op het forum eigenlijk een vies woord. En ook op de site van de NVHPV staat een beleidsdocument waarin men op bijzonder vage wijze om de hete brij heen draait. Zes pagina's lang wordt de lezer beloofd duidelijkheid te verschaffen over het feit of men de elektrisch ondersteunde fiets nou wel of niet accepteert. Tig keer wordt benadrukt dat het stuk duidelijkheid geeft terwijl de kool en de geit angstvallig gespaard worden. Ik geloof dat de conclusie moet zijn dat ondersteuning wel gedoogd wordt maar niet omarmd.
Omdat ik "bof" dat ik aan een enge ziekte lijd hoef ik inmiddels niet meer keer op keer verantwoording af te leggen voor de erbarmelijke werkomstandigheden van de kindertjes in de kobaltmijnen van Trans-Andijvië. Waarbij het wonderlijke is dat de automobilisten onder ons nooit tekst en uitleg hoeven te geven waarom zij hun handicap (luiheid?) ondersteunen met 125 pk om van A naar A te komen.
Het logische vervolg in mijn belevingswereld (maar dan is het al augustus als ik met mijn schaatsen aan aan de waterkant sta) is de tot 45 km per uur ondersteunde velomobiel. (Ik ben nog op zoek naar een pakkende naam, speed-pedomobiel gaat em niet worden denk ik.) Helaas is de wetgever nog niet zo ver.
Dinsdag ga ik een niet ondersteunde velomobiel uitproberen. Hopelijk wordt dan wat meer duidelijk over de toekomst van de velomobielwereld. Of in ieder geval over mijn toekomst. Het is wel een beetje eng. Voor tuinwerkzaamheden heb ik op dit moment vijf keer zoveel tijd nodig. En dan praat ik nog niet eens over het weer omdraaien van de knolbegonia's. Ga ik zo'n velomobiel überhaupt van zijn plaats krijgen? En kom ik er na afloop nog uit? We gaan het zien.
Toen ik mij een paar jaar terug na 30 jaar afwezigheid weer eens verdiepte in de ligfiets, had ik dezelfde geschokte reactie als Mercator. Het gevoel in een soort zombiewereld terecht gekomen te zijn. Compleet met zombiewebsites. Maar door de e-bike had ik het fietsen herontdekt. En daarmee had ik overigens ook de zadelpijn weer herontdekt. Voor mij was de elektrisch ondersteunde e-trike de vanzelfsprekende interlokale opvolger van de lokale elektrische stadsfiets. Het verbaasde me alleen dat ik zowat de enige was voor wie die vanzelfsprekendheid vanzelf sprak. Nou is timing voor mij altijd een probleem geweest. Als ik de aandrang krijg mijn schaatsen onder te binden en naar de waterkant te lopen is het meestal half juli. Maar inmiddels beginnen ook anderen de mogelijkheden van de elektrisch ondersteunde trike te zien.
Nou is elektrisch ondersteund hier op het forum eigenlijk een vies woord. En ook op de site van de NVHPV staat een beleidsdocument waarin men op bijzonder vage wijze om de hete brij heen draait. Zes pagina's lang wordt de lezer beloofd duidelijkheid te verschaffen over het feit of men de elektrisch ondersteunde fiets nou wel of niet accepteert. Tig keer wordt benadrukt dat het stuk duidelijkheid geeft terwijl de kool en de geit angstvallig gespaard worden. Ik geloof dat de conclusie moet zijn dat ondersteuning wel gedoogd wordt maar niet omarmd.
Omdat ik "bof" dat ik aan een enge ziekte lijd hoef ik inmiddels niet meer keer op keer verantwoording af te leggen voor de erbarmelijke werkomstandigheden van de kindertjes in de kobaltmijnen van Trans-Andijvië. Waarbij het wonderlijke is dat de automobilisten onder ons nooit tekst en uitleg hoeven te geven waarom zij hun handicap (luiheid?) ondersteunen met 125 pk om van A naar A te komen.
Het logische vervolg in mijn belevingswereld (maar dan is het al augustus als ik met mijn schaatsen aan aan de waterkant sta) is de tot 45 km per uur ondersteunde velomobiel. (Ik ben nog op zoek naar een pakkende naam, speed-pedomobiel gaat em niet worden denk ik.) Helaas is de wetgever nog niet zo ver.
Dinsdag ga ik een niet ondersteunde velomobiel uitproberen. Hopelijk wordt dan wat meer duidelijk over de toekomst van de velomobielwereld. Of in ieder geval over mijn toekomst. Het is wel een beetje eng. Voor tuinwerkzaamheden heb ik op dit moment vijf keer zoveel tijd nodig. En dan praat ik nog niet eens over het weer omdraaien van de knolbegonia's. Ga ik zo'n velomobiel überhaupt van zijn plaats krijgen? En kom ik er na afloop nog uit? We gaan het zien.
Ik heb altijd gelijk. Want als ik geen gelijk heb verander ik mijn mening. FlevoTrike | Jouta Tadpole Blue Line | Quest 377 | Trident Titan
