25-Mar-2021, 07:21 AM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-Mar-2021, 07:24 AM door ErikvanD.)
Het voor het eerst wegfietsen op een ligger ging bij mij destijds best goed. Nu was dat ook een heel goedmoedige fiets (Nazca Paseo of zoiets). Overigens gold dat niet voor mijn Flevo-racers, daar ben ik nooit vrienden mee geworden... De tweede fiets waar ik mee reed had zo'n gigantisch open cockpit stuur... het ziet er niet uit maar rijdt fantastisch! Wat een controle, minder dan stapvoets rijden zonder om te kukelen!!
Ik vind mijn ligfietsen namelijk erg nerveus. Nu is de ene ligger de andere niet, ik kan me voorstellen dat een lange fiets als een Sinner Demon beter rechtdoor wil/een rechte lijn houdt dan een heel kort fietsje. Net als dat een oma fiets liever rechtdoor wil en een racefiets wendbaarder is. En ook mijn Kettwiesel (laaaang) minder slingert dan mijn tadpole trike (erg kort). Een kwestie van geometrie ongetwijfeld maar zeker ook van het evenwichtsgevoel (en durf!) van de berijder!! Hoewel ik prima fiets op mijn liggers vind ik zowel de Shockproof als de Performer erg nerveus. Met name de Performer, waarschijnlijk door de erg korte wielbasis. Ik blijf het lastig vinden een mooie rechte lijn aan te houden, iets dat versterkt wordt op smalle paadjes (is meer iets psychologisch maar toch) en in het donker. Overigens heb ik dat op mijn gewone fietsen ook, mountainbiken is bij mij een extra uitdaging want bomen aan weerzijden van de singletrack zijn er om stuk voor stuk aan te tikken toch
?
Op de driewielers heb ik daar allemaal uiteraard geen last van, daarom voel ik me daar ook zo goed op thuis. Maar desondanks blijf ik ook gewoon op tweewielers rijden, is gewoon te leuk
Qua spieren voel ik, als ik spierpijn heb van het fietsen hetgeen niet vaak is, wel dat ik bij mijn liggers net wat meer mijn knieën voel dan bij mijn gewone fietsen. Ondanks dat mijn fietsen goed afgesteld staan en ik erop let zo soepel mogelijk te fietsen en me niet af te zetten tegen het stoeltje. Dat zou erop kunnen wijzen dat je je spieren toch net iets anders gebruikt (al zijn het uiteraard wel dezelfde spieren).
Ik vind mijn ligfietsen namelijk erg nerveus. Nu is de ene ligger de andere niet, ik kan me voorstellen dat een lange fiets als een Sinner Demon beter rechtdoor wil/een rechte lijn houdt dan een heel kort fietsje. Net als dat een oma fiets liever rechtdoor wil en een racefiets wendbaarder is. En ook mijn Kettwiesel (laaaang) minder slingert dan mijn tadpole trike (erg kort). Een kwestie van geometrie ongetwijfeld maar zeker ook van het evenwichtsgevoel (en durf!) van de berijder!! Hoewel ik prima fiets op mijn liggers vind ik zowel de Shockproof als de Performer erg nerveus. Met name de Performer, waarschijnlijk door de erg korte wielbasis. Ik blijf het lastig vinden een mooie rechte lijn aan te houden, iets dat versterkt wordt op smalle paadjes (is meer iets psychologisch maar toch) en in het donker. Overigens heb ik dat op mijn gewone fietsen ook, mountainbiken is bij mij een extra uitdaging want bomen aan weerzijden van de singletrack zijn er om stuk voor stuk aan te tikken toch
?Op de driewielers heb ik daar allemaal uiteraard geen last van, daarom voel ik me daar ook zo goed op thuis. Maar desondanks blijf ik ook gewoon op tweewielers rijden, is gewoon te leuk
Qua spieren voel ik, als ik spierpijn heb van het fietsen hetgeen niet vaak is, wel dat ik bij mijn liggers net wat meer mijn knieën voel dan bij mijn gewone fietsen. Ondanks dat mijn fietsen goed afgesteld staan en ik erop let zo soepel mogelijk te fietsen en me niet af te zetten tegen het stoeltje. Dat zou erop kunnen wijzen dat je je spieren toch net iets anders gebruikt (al zijn het uiteraard wel dezelfde spieren).
